Ύδρα και ξερό ψωμί

Όταν πήγα στο Ναύπλιο, όπως σας είπα, δεν έχασα ευκαιρία για μια κρουαζιέρα Ύδρα – Σπέτσες , το πρώτο νησί ήταν πολύ ιδιαίτερο, το δεύτερο ξεχώρισε για τις παραλίες του αλλα δεν με ξετρέλανε γιατί ήταν αρκετά «κυριλέ». Όμως η Ύδρα είχε κάτι το ξεχωριστό, ένα ιδιαίτερο στυλ, όχι το κλασικό ασπρομπλε των νησιών αλλα μια «πετρινη» πυγμη χεχε. Το επανασταστατικό νησί ήταν τόσο γραφικό με τα πετρινα σπιτακια του και παρόλο που δεν φαινόταν να έχει ιδιαίτερη βλάστηση αυτό πρόσθετε κι άλλο στην εξωτικότητά του. Ένας βράχος που αναδύεται από τη θάλασσα, γι’ αυτό και δεν έχει παραλίες όπως τις ξέρουμε, μπορείς όμως να βουτήξεις από τα βράχια.

Την Ύδρα στολίζουν μερικά κανόνια που έχουν ξεμείνει από την επανάσταση, αλλα το πιο όμορφο πράγμα που μου έκανε εντύπωση στο νησί είναι πως δεν υπάρχουν οχήματα στην ξηρά. Οτιδήποτε έχει μηχανή απαγορεύεται. Εξάλλου δεν υπάρχουν και δρόμοι για αυτά. Δεν ακούγεται ιδανικό για να ξεφύγεις από το χάος των αστικών κέντρων; Βέβαια στο νησί υπάρχουν γαϊδουράκια για όποιον χρειάζεται επείγουσα μεταφορα!

Το μικρό μέγεθος του νησιού έχει τα υπέρ και τα κατά του. Δεν έχει τόσους πολλούς τουρίστες και δεν είναι τόσο εμπορικό αλλά από την άλλη μπορείς να βαρεθείς εύκολα για πολλές μέρες. Βέβαια όπου κι αν πας η παρέα έχει σημασια! Πάντως εγώ θα πήγαινα ξανά για ένα τριήμερο σίγουρα! Σας είπα ότι δεν έχει ταξί στην ξηρά…. στην θάλασσα όμως; Εμένα προσωπικά το πλοίο ταξί με ξετρέλανε! Εντάξει δεν υπάρχουν και πολλά μέρη να πας, αλλά υπάρχει τουλάχιστον μια άλλη παραλία ή οικισμό στο νησί που δεν έχεις πρόσβαση με τα πόδια.

Μπορεί η Ύδρα να μην έχει παραλίες αλλα υπάρχουν καφέ πάνω στο βράχο όπου κάθεσαι και ταυτόχρονα μπορείς να κάνεις τη βουτιά σου δίπλα από τους βράχους. Κοίτα, ακόμα και εγώ που είμαι λάτρης των αμμουδερών παραλιών το βρήκα απολαυστικό μες την τόση ζέστη μια βουτιά στα πεντακάθαρα νερά.